-
1 antiqua
antīqua, ōrum n.древность Sen, T -
2 Virtus antīqua
Старинная доблесть.Он прекрасно спел один из лучших романсов Глинки Virtus antiqua. (П. И. Чайковский, Третье и четвертое симфоническое собрание русского музыкального общества. Итальянская опера.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Virtus antīqua
-
3 Delia antiqua
1. LAT Delia antiqua Meigen2. RUS муха f луковая3. ENG onion fly4. DEU Zwiebelfliege f5. FRA mouche f de l'oignonVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Delia antiqua
-
4 Orgyia antiqua
1. LAT Orgyia antiqua Linnaeus2. RUS кистехвостка f обыкновенная, волнянка f античная3. ENG common scarce vapourer, antique [rusty] tussock moth4. DEU Schlehenspinner m, Aprikosenspinner m5. FRA orgye f à houppes rousses, bombyx m antiqueVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Orgyia antiqua
-
5 antiquus
, antiqua, antiquum (m,f,n)древний, старинный -
6 antiquus
antīquus, a, um [ ante III ]1) прежний, былой, давнишний (tempus Cs; vulnus O); древний, старинный (genus Nep; mos Ter); старый, многолетний (quercus Su; socius C; amicus O); старый, состарившийся ( ruga in antiquā fronte O); прошлый ( hiems O)2) в compar. старший (Scipio Africanus Antiquior AG)3) простой, честный, искренний (homines C; mores Pl; cives antiquā virtute Ter)4) тк. в compar. и superl. более важный, более значительный, более достойный (quod honestius, id mini est antiquius C)antiquior ei fuit Laus et gloria, quam regnum C — хвала и слава были для него ценнее царской власти -
7 formula
ae f. [demin. к forma ]1) отливная форма, тж. отлитое в форму2) модель, колодка (f. calcei Amm)3) водопроводная труба или канал Frontin4) формула, форма, правило, предписание, норма, положение ( geometriae formulas didicisse Ap); система правил, свод постановлений (f. testamentorum, jurisconsultorum C)f. stoicorum C — принцип стоиков5) договорное условие, договорex. formulā L — на основании (по условию) договораreferre aliquos in sociorum formulam L — принять кого-л. в число союзников на общих основаниях6) судебное дело, процессcadere (excĭdere) formulā Sen, Su etc. — проиграть тяжбу7) характер, устройство, форма, организация (antiqua imperii f. C)8) образ, вид, свойство (f. dicendi, disciplinae C) -
8 religio
ōnis f. [ religo ]1) совестливость, добросовестность, благочестие ( antiqua C)r. vitae C — благочестивая жизнь2) благоговение, благоговейное отношение, религиозное чувство, набожностьr. deorum C — благоговение перед богами3) религия (r. id est cultus deorum C)4) тж. pl. богослужение, богослужебные обряды (religiones publicae C; religiones nocturnae Pt)5) святость (templi T; juris jurandi, societatis C)obstringere aliquem religione C — торжественно (клятвенно) обязать кого-л.6) святыня, священный предмет, предмет культа ( violare religiones C)7) сомнение, недоумение, (моральное) стеснение или опасение, неуверенностьoblata est ei r. C — его взяло раздумье (он стал терзаться сомнениями)habere aliquid religioni (in religione) C или trahere aliquid in religionem L — питать сомнения относительно чего-л.afferre (offerre, incutere, injicere) religionem alicui C etc. — поселить в ком-л. недоумение, внушить кому-л. сомнениеr. mihi est dicere C — мне совестно сказатьnulla mihi r. est H — мне (до этого) дела нет8) преступление против совести, прегрешение, грех, вина (r. inexpiabilis C; liberare или solvĕre aliquem religione L)9) (тж. r. perver sa, prava C или impia L) суеверие (novas sibi religiones fingere Cs; tantum r. (rē-!) potuit suadēre mălorum! Lcr)10) добросовестность, тщательность, точность (r. testimoniorum C; vir summā reiigione et fide C)r. dicendi Ap — осмотрительность в словесной формулировке11) вещий знак, знамение (auspiciis et religionibus inductus bAl) -
9 sono
1)а) звучать, раздаваться ( vox sonat Pl); издавать звук ( tibiae sonant O); оглашаться ( domus clamore sonat L); шипеть ( spuma sonans O); шуметь, шелестеть ( silva sonat H); бряцать ( arma sonant VF); журчать ( fons sonat O)б) трещать ( flamma sonat O); щебетать ( hirundo sonat V)2) играть, петь (sonans carmen lyra H; s. plectro H)3) произносить, говоритьs. raucum (rauca) O, V — хрипло говоритьs. confusum C — произносить неясные звукиs. femineum O — смеяться по-женски4) воспевать, восхвалять, прославлять (magno ore aliquem O; bella O)5) давать отголосок, отзываться ( ripae sonant V)6) выдавать звуком (s. furem Prp)7) значить, означатьunum s. C — иметь тот же смысл. — см. тж. sonans -
10 Старинная доблесть
Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Старинная доблесть
-
11 argumentari
делать заключение, ex antiqua regula (1. 14. C, 6, 24).Латинско-русский словарь к источникам римского права > argumentari
-
12 explodere
отвергать, уничтожать (§ 7 J. 2, 23);tota dubietate antiqua explosa - placuit (l. 31 C. 6. 42. 1. 7 C. 3, 31).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > explodere
См. также в других словарях:
Antiqua — (lat. antiquus „alt, einstig“) bezeichnet Schriftarten mit gerundeten Bögen, die auf dem lateinischen Alphabet basieren und sich ursprünglich auf Vorbilder der römischen Antike bezogen. Antiqua Schriften und deren Mischformen sind heute die am… … Deutsch Wikipedia
Antīqua — (lat.), die lateinische Schrift, im Gegensatz zur deutschen od. Fractur Schrift, s. u. Schrift … Pierer's Universal-Lexikon
Antiqua — (lat.), Name eines nur in Bruchstücken erhaltenen Gesetzbuches der Westgoten, s. Goten … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Antīqua — (lat., franz. Romain, engl. Roman type), in der Buchdruckerei die im gewöhnlichen Leben als »lateinisch« bezeichnete gerade stehende Schrift, während die liegende Kursiv (s. d.) genannt wird. Zuerst eingeführt, resp. der Schreibweise der Römer… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Antiqua — Antīqua (lat.), die geradstehende lat. Druckschrift, im Gegensatz zur Fraktur. Beispiel: Imperator … Kleines Konversations-Lexikon
Antiqua — Antiqua, die von Manutius 1495 eingeführte lateinische Druckschrift aller Arten; sie ist entweder stehend oder liegend … Herders Conversations-Lexikon
Antiqua — Sf Antiquität … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Antiqua — ↑ antik … Das Herkunftswörterbuch
Antiqua — An|ti|qua 〈f. 10; unz.; eigtl.〉 „alte“ Schrift, rundbogige Lateinschrift; Sy Altschrift; →a. gotisch, Fraktur [lat., weibl. Form zu antiquus „alt“] * * * An|ti|qua, die; [lat. antiqua = die alte (Schrift)] (Druck u. Schriftw.): allgemein… … Universal-Lexikon
antiqua — Антиква (Antiqua, Serif typefaces) Из лат. antiquus – древний. Собирательное название шрифтов с засечками [короткий штрих на торце основного штриха]. Форма знаков антиквы происходит от гуманистического минускула (письма) итальянского… … Шрифтовая терминология
Antiqua — An|ti|qua die; <aus lat. antiqua, eigtl. »die alte (Schrift)«, Fem. von antiquus »alt«, vgl. ↑antik> Bez. für die heute allgemein gebräuchliche Buchschrift … Das große Fremdwörterbuch